Tuval

Aile…Hayat denen tuvalde sizi renklerle tanıştıran,küçük,samimi yuvamız.Kimi zaman olağan güzelliğiyle doğanın eşsiz yeşilliğini sunan,kimi zaman hayatın karmaşasında boğuluyomuşsunuz gibi mavilerle donatan aile…

İnsanın,kendi hayatını,kendi tuvalini boyarken eline aldığı ilk boyalar,gözünü açtığında arasında bir kan bağından çok daha fazlası olan kişilerce verilir.Şekillenmeye başlayacak tuvalinize ilk örneklerini sunar.Çocukken çizdiğiniz gökkuşakları arasında hayat bulur,canlanır.Öğrendiğiniz ilk melodiye göre kırmızılarla,sarılarla mavilerle dolar.Coşkunuzu yansıtır.Annenize sarıldığınız ilk anda,kalbinizde yükselen sevgiyle kırmızıya,merakla mora ve zaman geçtikçe ruhunuzun olgunluğuyla maviye boyanır tuvaliniz.Elinize fırçayı veren ilk toplum,aileniz,size kendi tuvallerinde kullandıkları renkleri vermekten asla çekinmemiştir.Onların kullandıkları tuval nasılsa,sizinki de öyle renklerle şekillenecektir.Tek fark,duygularınızın hayatınıza sunduğu yollarda bulduğunuz farklı hislerdir.Tek fark,kendi renginizdir.

Hayatta öğrenilen birçok şeye rağmen,bu tuval,her zaman gökkuşağının renklerince donatılmış kalmaz.Kimi zaman solar,üstüne siyah lekeler bırakır.Sevgiyle boyadığınız renkler,yerini umutsuzluğun en koyu tonuna bırakır.Siyah,yıllarca yaratmaya çalıştığınız tuvalin arasındaki lekelerdir.Siyah,acıdır.Size bir hayattan daha fazlasını sunan insanların gözünde büyüyen en derin renktir.

Korkudur siyah.Kimi zaman iliklerinize kadar hissettiğiniz acının hayat bulmuş halidir,kimi zaman da kafanızdaki düşüncelerin.Size,sizinle beraber yola devam eden insanlara hiç acımadan lekelerini bırakır.Yola devam edemeyeceğinizi söyleyen,hayatta bir değerinizin kalmadığını haykıran seslerdir.Bir anlık acının vücudunuza tokat gibi indiği acının kalbindedir.Bu siyahlık size kimi zaman bizzat paletinizi sunan kişilerden,ailenizden gelir;kimi zaman da sizin renklerinizi değiştirmek isteyen insanlardan gelir.Siyah,korkuyu ve acıyı hem fiziksel hem ruhsal hissettirebilen tek renktir.

Hayat sizi hangi yola sürüklerse sürüklesin,paletinizde tuttuğunuz renkler ne olursa olsun,sizi siz olduğunuz için seven insanlar,tuvalinizde biriken onca lekeye rağmen yanınızda kalacaktır.Ömürlerinde,gökkuşağının renklerini kullandıkları kadar,siyahın burukluğunu da kullanmış insanlardır bunlar.Aileniz size veya veya kendi bireylerine,psikolojik ya da ruhsal nasıl bir zarar gelirse gelsin,siyahın hangi tonu tuvallerinde iz bırakırsa bıraksın,yola devam etmeyi öğrenmiş insanlardır.Onlar,hayat denen bu uzun yolculukta,tattıkları renkleri çekinmeden yansıtmışlardır.Kendilerine nasıl bir saldırı,nasıl bir siyahlık gelirse gelsin,ayakta kalmışlardır.Onlar,siyahın üstüne,umudun en güzel tonunu,beyazı sürmüş insanlardır.

Tuvaliniz hangi renklerle boyanırsa boyansın,hayat sizi nereye sürüklerse sürüklesin,arkanızda renklerin en güzeli,beyaz her zaman sizinle kalacaktır.Utancın sunduğu pembeyi de gözyaşının sunduğu maviyi de;acının,korkunun ve şiddetin sunduğu siyahı da tüm cömertliğiyle silecektir.Yaptığınız hataları affedecektir,onları tıpkı kendi hayatındaki zorluklara karşı dik durmaya çalışan yuvanız gibi ayakta tutacaktır.Tüm yanlışları yutacaktır beyaz.Size ve sizi koşulsuz seven ailenize sıçratmaya çalıştıkları siyahın üstünü kapatacaktır.Doğruyu ve umudu,tuvalinizi ilk aldığınız haldeki masumluğuna tekrar kavuşturacaktır.

Aldığınız lekeler ne kadar büyük olursa olsun,renklerin en güzeli,en parlağı beyaz,boyandığınız siyahlıklara karşı her zaman ayakta kalacaktır.Çünkü beyaz;

Hayat denen uzun yolda,sizi tuvalinizi doldurduğunuz renklere aldırmadan,siyahın en derin tonuna rağmen tüm sevgi ve cömertliğiyle kucaklayan,sizi hayatta sadece siz olduğunuz için seven tek renktir.Tuvalinizin tüm duygularını sadece kendinde toplayıp yine sadece kendinde yansıtan en güzel renktir.Beyaz,ailedir.


,

Yorum bırakın