D.O.F.T.

Klasik dönemde bir çok çalgı müziği gelişmiştir bunlar Sonat, Senfoni, Konçerto, Oda müziği ve operadır. Bunlardan en önemlileri senfoni ve sonattır. Senfoni kadar diğer önemli sadece dört çalgı için yazılan bestelere Kuartet’i (Quartett, Dörtlü)denir. Sonat Klasik dönemin en önemli çalgı müziği biçimidir. Klasik dönemle birlikte oda müziğinin de yeni biçimleri gelişir bunlar; Viyana Serenadı Divertimento, Cassation, Nouttuno gibi Barok orkestra biçimleri ile Klasik Senfoni arasında bağ kuran türlerdir.

Sonat

Klasik Dönemle birlikte bir çok çalgı müziği ve müzik biçimi arasından en çok gelişme gösteren Sonat’tır Bir ya da iki çalgı için yazılmış üç ya da dört bölümden oluşan müzik yapıtı.Sonat müzikte, tam olarak ve kantatın anlamına gelmektedir. Önceleri cantata, sesle okunan parçalara karşılık, sonare, çalgıyı seslendiren müzik yapıtı anlamında kullanılırdı. İlk zamanlar kilise ve oda müziği olarak iki türde bestelenirdi. Sonra ise besteciler dans parçalarından oluşan yapıtlara da sonat adını verdiler ve üç veya dört bölümlük bir yapı kazandı.

Senfoni

Senfoni genellikle geniş tutulmuş birkaç bölümü olan ve senfonik orkestranın bütün ya da bir bölümünün olanaklarını kullanan bir eserdir. Senfoni, 18.yy’da neredeyse aynı zamanlarda İtaya, Almanya, Fransa, İngiltere ve Avusturya’da ortaya çıktı. Çeşitli bölümlerinin düzeni ve her bölümün iç yapısı sonatı örnek alır; öyle ki halk senfoni orkestra için bir sanattır demiştir. 19.yy’da menuet yerine scherzo’yu koyan orkestayı büyüten ve buna koro da katan Beethoven’la senfoni dahada geniş bir ölçüye ulaşmıştır. Senfoni’de genellikle dört bölüm vardır. Çoğu zaman kısa bir girişle başlayan allegro (hızlı) andante (ağıra yakın) adagio (yavaş) gibi tempolu bölümleri olur.20.yy’da bu bölüm sayısı üçe dönmüştür diyebiliriz.

Konçerto

Çeşitli bölümlerden oluşmuş, orkestra ve solo için yazılmış eser biçimidir. Konçertonun kökeni kilisedir. Konçerto, Vivaldi ve Back işe şekillenmiştir. Ayrıca konçertonun öncülerinden sayılan Haydn’da bu türde bir çok eser vermiştir.

Oda Müziği

Klasik dönemin ürünü olan oda müziği, bu dönemde büyük solanlara taşınmış, gelişmiş, armonik yapı ve ses rengini güçlendirmiştir. Beethoven’ın Arşidük piyano tirosu, yaylı çalgılar kanteti, krevtezer sanatı, üfeleme çalgılar sekizlisi oda müzikleri arasındadır.

Opera

Tiyatro ve Müziğin temelleri üzerinde, şiir, şarkı, dans, dekor, köstüm, resim, şan ve oyunculuk sanatlarının kaynaştığı sanatsal bileşim. Özü bakımından hareketleri içeren bir ya da birkaç bölümden(perdeden) oluşmuş müzikli sahne eseridir. Opera, bir konuyu, isnalık durmunu canlandırmak için berili bir kurgusu olan libertto(müziksel sahne eserlerinin metinlerine verilen ad) üzerine bestelenmiş ses ve çalgı müziklerinin yanı sıra bir sahne eserinin getirdiği bütün sanatsal ve teknik öğeleri, en uygun biçimde düzenleyip kullanmayı öngörür.Solo yada kümesel söylenen şarkılar, koro müziği ve reçitatif(konuşur gibi söylenen şarkı) gerektiğinde konuşmalar yer alır.Şarkılar orkestra eşliklidir.Bütün bunlar bir araya gelerek opera sahneyi uyumlu bir işbirliği ile götürür. Opera sanatını oluşturan düşünceler 1573’te Floransa’da Kont Bardi’nin sarayında camerata denen sanat toplantılarıyla başlamış günümüze uzanan süreçte belli aşamalardan geçerek gelişimini sürdürmüştür.