Commandos türünü bilir misiniz? İlk kez Commandos adlı bir oyun sayesinde icat edilen, sandbox olgusunu insanın iliklerine kadar işleten, buram buram orijinallik kokan, daha önce yapılan yüzlerce oyun türüyle hiçbir alakası olmayan bir tür. Bazen oturup düşünürüm böyle bir türü yapmayı nasıl akıllarına getirmiş olabilirler diye. Ne yazık ki oyuncu kitlesinin büyük çoğunluğu Commandos türünden bir haber. Peki Desperados 3 desem? Hafifte akıllarda canlanmaya başladığını hissediyorum. Bugün konuşacağımız oyun da Commandos’un izinden giden, Desperados‘un yapımcılarının 2016’da piyasaya sürdüğü bir oyun. Shadow Tactics: Blades of The Shogun.

Öncelikle türü anlatayım. Maalesef ki ülkemizde bu türle içli dışlı olan oyuncu sayısı bir hayli az. Önümüze konulan bölümleri bizim emrimize verilen karakterler ile (evet tek bir karakteri değil 5 karaktere kadar yönetebiliyoruz) geçmeye çalıştığımız oyun türü. Her karakterin farklı özelliği var, örneğin biri keskin nişancıyken diğeri kılık değiştirebiliyor. Bir diğeri çok güçlüyken başka bir karakter zayıf ama dikkat dağıtmakta usta. Oyun size şunu yap bunu yap demiyor. Tabii ki yapman gereken temel şeyleri söylüyor, fakat nasıl yapılacağı tamamen oyuncuya kalmış durumda. İster öldürerek gidersin ister kimseye görünmeden gitmeye çalışırsın. Nereden ve nasıl gideceğin de tamamen sana kalmış. İstersen düşmanların sayıca az olduğu uzun yoldan gidersin istersen de kısa ama iyi korunan yoldan. İstersen düz kafayla suikast yaparsın istersen de oyun içindeki dikkat dağıtma veya öldürme araçlarını etkin bir şekilde kullanarak işini kolaylaştırırsın (Örneğin tepedeki taşı yuvarlayıp altta duran adamları öldürmek veya bir obje sayesinde ses çıkarıp düşmanların o tarafa bakmasını sağlayarak arkalarından sessizce geçmek gibi). Önünüze konulan bölümün kontrolünün sizde olduğunu düşünün. Bu türü yazılı anlatmanın zorluğundan dolayı Enis Kirazoğlu’nun şu videosunu izlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum: https://www.youtube.com/watch?v=_ewxMonNdTk

Shadow Tactics de Commandos-Like diyebileceğimiz bir strateji oyunu. Bir bölümü geçmek için belki onlarca belki yüzlerce çözüm yolu var. Neden bu sayı bu kadar fazla, çünkü oyuncuya bağlı. Örneğin ben bir bölümün başında takılıp kalmıştım. Hiçbir şekilde ilerleyemiyor, o kısmı geçemiyordum. Suikast yaparak ilerlemeye çalışıyor fakat yakalanıyor, gizli geçmeye çalıştığımdaysa aynı şeyle karşı karşıya kalıyordum. Bu demek değil ki o bölüm suikast veya gizlilikle geçilmeyecek. Aksine benim o zamana kadar verdiğim kararlar beni buna sürükledi. Birçok yol ile geçebilirken ben kavga dövüşle geçmeyi seçtim o bölümü. Oyunun bazı noktalarında elimi klavyeden çekip 10 dakika kadar düşünüp nasıl bir strateji ile bölümü geçmem gerektiğine karar vermeye çalıştığımı hatırlıyorum. Aslında oyunun temelleri de biraz planını kur ve dene-yanıl’da yatıyor desem yanlış olmaz sanırım. Önündeki bölümü geçmek için bir strateji belirliyorsun, kafanda ölçüyor tartıyorsun daha sonra denemeye başlıyorsun. Planın başarısız mı oldu, düşmanlar seni görüp alarma mı geçti hemen quick-load alıyorsun. Neden mi çünkü atıyorum normalde baş etmen gereken düşman sayısı 10 iken düşmanlar alarma geçince 20 oluyor. Ve bu yükleme ekranları da öyle uzun yükleme ekranları değil. Oyunda quick-save almak için F5 tuşuna basıyoruz ve anında kayıt alıyor. Quick-load yapmak için ise F8 tuşuna basıyoruz ve hop önceki kayıt aldığımız noktadayız. Stratejini kur, aklında ölçüp biç, F5 ile kayıt al, stratejini uygula, başarılı olursan devam et, başarılı olmazsan F8 bas ve yeni bir strateji kur.

Karakterlerden bahsetmek gerekirse oyunda 5 farklı karakterimiz var. Her karakterin 3 adet yeteneği, 1 adet tabancası (3 mermilik) ve bandajı bulunuyor. Karakterlerin yetenekleri de farklı farklı oluşturulmuş. Örneğin bir karakterimiz Ninja, ilk yeteneği ile belindeki bıçağı saplarken diğer bir yeteneği ile bıçak fırlatıyor, öteki yeteneği ise bir yere taş atarak düşmanların dikkatini kısa süreliğine oraya çekiyor. Bir diğer karakterimiz ise bir Samurai, tabii ki bu karakterin de birbirinden farklı 3 adet yeteneği bulunuyor ve düşman Samurai’ları sadece bu karakterimiz ile öldürebiliyor. Veya bir karakter ile Samurai’a ateş ederek sersemletip diğer karakterin ana saldırısını kullanarak da öldürebiliriz. Ninja karakterler ile çatılardan çatılara atlayarak veyahut kılık değiştirerek suikastler yaparken, samurai ile etkili bir yakın dövüş, keskin nişancı ile uzak mesafeden gürültülü fakat kesin ölümler gerçekleştirebiliyoruz. Oyundaki gölge hâli adı verilen bir durum sayesinde karakterlere aynı anda emir verebiliyoruz. Örneğin karşıdaki bir düşmana Samurai karakterimizin saldırmasını, yanındaki düşmana ise Ninja karakterimizin bıçak fırlatmasını istiyoruz. Öncelikle shift basıp gölge haline geçiyoruz ve Samurai’ın saldırması için emir veriyoruz (önce hangi karakter ile emir vereceğiniz önemli değil, emirleri aynı anda gerçekleştiriyorlar.), arkasından yeniden shift basıp Ninjaya bıçak fırlatma komutunu veriyoruz. Daha sonra istediğimiz anda Enter tuşuna bastığımız anda bu iki karakter komutlarını gerçekleştiriyorlar. Oyuna başta alışmakta zorlanmıştım, karmaşık gelmişti; lakin 1 veya 2 saat kadar oynadıktan sonra oyunun tüm mekaniklerine hâkim olmayı başarabildim. Oyundaki neredeyse her detay ince ince düşünülmüş ve oyuna uyarlanmış. Bölüm tasarımları şahane yapılmış. Oyunun temel mantığı ‘’Doğru yolu bul ve bölümü geç.’’ Olmasına rağmen bölüm tasarımları o kadar güzel tasarlanmış ki hiçbir bölümde aynı şeyi yapıyor gibi hissetmiyor insan. Görsel tasarımları yine beğendiğimi söylemeliyim. Ve bunca güzel şeyin yanında ortalamanın üstü diyebileceğim bir hikaye de bize eşlik ediyor. Çok çok iyi yazılmış bir hikaye değil fakat kötü bir hikaye de değil. Ortalama güçte bir hikaye olmasına rağmen yer yer hikayenin yükselmesi insanın ilgisini cezbediyor.

Oyunun Türkçe dil desteği bulunmasını da söylemezsek ayıp olur. Bu devirde kaç tane oyun Türkçe dil desteği sağlıyor ki?
Kısacası, bana göre Commandos türü her oyuncunun en azından 1 kez denemesi gereken bir tür ve bu türü denemenin en kolay ve rahat yolu Shadow Tactics’den geçiyor. Neden mi? Çünkü ilk olarak Shadow Tactics, türün asıl temsilcisi olan Commandos gibi eski bir oyun değil. Göz zevkinize Commandos’dan kat kat fazla hitap edecektir. İkinci olarak türün şu anki temsilcisi Desperados 3 kadar pahalı bir oyun değil. Desperados 3, 220 TL’den satılırken Shadow Tactics 59 TL’den satılıyor (Kesinlikle indirime girdiği zaman almanızı tavsiye ederim, sürekli olarak indirime giriyor ve indirimdeki fiyatı 8 TL).

Sistem dostu olması, oyunu oynayabilmek için sıradan bir bilgisayar yeterli olması da alınması için başlı başına bir sebep. Ortalama 20-25 saat civarı oyun süresi (Ben 25.8 saatte bitirdim oyunu.) ve yukarıda bahsettiğim diğer bütün artılarıyla Shadow Tactics: Blades of The Shogun gönül rahatlığıyla alınabilecek bir oyun.
Shadow Tactics Metascore = 85
Shadow Tactics’e Benim Puanım = 9/10
Shadow Tactics: Blades of The Shogun Sistem Gereksinimleri:
Minimum:
İşletim Sistemi: Windows Vista 64-bit
İşlemci: Intel İ3 2nd-Generation 2.5 GHz, AMD Quad-Core 2.5 GHz
Bellek: 4 GB RAM
Ekran Kartı: Nvidia GT640, AMD Radeon HD7750, 1 GB VRAM
DirectX: Sürüm 10
Depolama: 13 GB Kullanılabilir Alan
Önerilen:
İşletim Sistemi: Windows 7 64-bit or higher, Windows 8, Windows 10
İşlemci: Intel İ3 4th-Generation 3.5 GHz, AMD Quad-Core 3.9 GHz
Bellek: 6 GB RAM
Ekran Kartı: Nvidia GTX 570, AMD Radeon HD 6950, 2 GB VRAM
DirectX: Sürüm 11
Depolama: 13 GB Kullanılabilir Alan
Alperen ‘FurleS’ Aydın

Yorum bırakın